Tagarchief: stiens

selmien_2

Selmien

Zonder geluk vaart niemand wel.

Tijdens de onthulling van het naambord van de Gerrit Vlaskampstege in Stiens, maakte ik kennis met de heer P.K.( Pieter Klaas) van Boven uit Den Haag, een familielid van de familie Iest, die de dokterstuin in Stiens heeft aangelegd. De Iesten hadden ook familie in Selmien bij Drachten, ook Kalsbeek en Taekema waren familie, ze lieten bij hun huizen en boerderijen allemaal een Vlaskamptuin aanleggen. Meneer Van Boven is in het bezit van het familiealbum en hij schonk me vrijdag deze fraaie foto van de prieel op de heuvel in de tuin die zijn overgrootvader Klaas Kalsbeek Iest in 1863 heeft aanleggen bij zijn Zwitserse huis. De man op de foto is zijn grootvader.
Het was een bijzonder huis: de overgrootvader van meneer Van Boven was welgesteld, hij heeft veel gereisd. Hij zag in Oostenrijk en Zwitserland de fraaie chalets en liet zo’n chalet bouwen in Selmien. Het is helaas afgebrand.

Het bijzondere is dat Jonkheer Pieter Benjamin Vegelin van Claerbergen in hetzelfde jaar in Joure een vrijwel identiek huis heeft laten bouwen: Ter Huivra.

selmien 2 en 3-1

Dit is het chalet, een foto uit ‘Fan Fryske Groun’.

IMG_0674

Een treurige dag

De tuinen van Gerrit Vlaskamp zijn nu zo’n 120 tot 160 jaar oud, dat betekent dat er veel verdwenen is. De meeste struiken zijn er niet meer, maar gelukkig rest er nog een groot aantal bomen. Vooral de rode beuk valt op in het noordelijke landschap, Vlaskamp plantte bijna altijd zo’n majestueuze boom. Het is daarom heel verdrietig dat vorige week de rode beuk in de Vlaskamptuin bij de voormalige dokterswoning in Stiens gekapt moest worden.

IMG_0637 IMG_0645

De boom was ziek. Tijdens het kappen van de boom was ik heel bang, dat dat niet het geval zou zijn, maar gelukkig was de binnenkant helemaal aangetast door zwammen en schimmels.
Ik heb al een paar keer bij een gekapte boom gestaan met een volkomen gave stronk, waardoor ik ernstige twijfels had omtrent de noodzaak van de kap, maar hier was het inderdaad volkomen terecht.

Ook de prachtige kastanjeboom onderging hetzelfde lot.
Gelukkig is de vleugelnoot, die ooit omgevallen is, maar daarna weer doorgegroeid, nog gezond. Dit kun je met recht een monument noemen.