Tagarchief: Lambertus

De Marees van Swinderen

Op Facebook heb ik beloofd een tekening op mijn blog te plaatsen, die Lambertus Vlaskamp omstreeks 1852 gemaakt heeft voor de familie de Marees van Swinderen. De ondertekening is inderdaad L.Vlaskamp, maar ik denk dat Gerrit hem gemaakt heeft.

Het ging toen al slecht met Lambertus, ( hij stierf in 1854 in Veenhuizen), een handtekening onder een rekening van baron van Heemstra van Fogelsanghstate is al behoorlijk bibberig.

Daarom denk ik dat Gerrit de tekening maakte en zijn vaders naam er onder plaatste.Je kunt het ook wel zien: hij heeft ontzettend zijn best gedaan, er staan veel details op en het is nog een beetje naïef. Gerrit was toen 18 jaar. De tekening ligt in het Groninger archief.

William Kent

Toen Lambertus Vlaskamp stierf in 1854 tijdens een cholera-epidemie in Veenhuizen, was Gerrit Vlaskamp 20 jaar. Hij stond voor de taak de kost te verdienen voor zijn moeder en zeven broers en zusters. Hij zette een advertentie in de Leeuwarder Courant:

W. Kent was Willam Kent, de hortulanus van de Groninger Hortus. Hij was dat eerder in Franeker. De laatste hortulanus van de Universiteitshortus van Franeker was Arent Vlaskamp, de broer van Gerrits overgrootvader. In 1811 werd de universiteit opgeheven op decreet van Napoleon, maar in 1815 werd een atheneum gesticht; niet wat wij er onder verstaan, maar een universiteit, waar men niet kon promoveren, daarvoor moesten de studenten naar Groningen. Er werd ook weer een hortulanus aangesteld, tot ook het atheneum in 1845 werd gesloten. De laatste hortulanus van het atheneum in Franeker was deze William Kent, hij werd benoemd tot hortulanus in Groningen. De Vlaskampen hadden kennelijk altijd contact gehouden, want William Kent kon dus ‘informatiën’ geven omtrent Gerrit.

De tuin van hommes in Groningen

In 1952 heeft Lambertus Vlaskamp een tuin aangelegd voor Oncko de Marees van Swinderen, het was een van de grootste particuliere tuinen van Groningen. Later heeft theehandelaar Hommes het huis en de tuin gekocht, vandaar dat de tuin bekend staat als de tuin van Hommes. Er is een klein stukje overgebleven, het ligt aan het Poortersplein, vlak bij het UMCG.
Toen bij het overgebleven stukje tuin een naastliggend plantsoentje, dat vroeger bij de tuin hoorde, ook weer tot een tuintje werd herschapen, heeft kunstenares Margriet Diertens met de bewoners een kunstproject bedacht. Ze maakte zeven bronzen nesten met dierbare voorwerpen van de bewoners.

Zo waren er buurtbewoners, die een ring brachten, een autootje, een sigaar, schelpjes, maar ook een beugel, die net overbodig was geworden. Margriet verwerkte alles in de nesten, ze werden gegoten in brons en in de bomen gehangen. Ze maakte een achtste exemplaar voor zich zelf, zodat ik kan laten zien hoe ze er uit zien, want ze hangen behoorlijk hoog.

Notaris Andrea

In 1846 ging het al slecht met Lambertus Vlaskamp, de vader van Gerrit. Hij leende ƒ2000 van notaris Andrea in Kollum. Het jaar daarna is de tuin van de notaris aangelegd, die tot voor kort toegeschreven werd aan Roodbaard. Ik denk daarom, dat het ontwerp van Lambertus Vlaskamp is, temeer, daar de tuin heel veel lijkt op die van de familie De Marees van Swinderen in Groningen.
Deze tuin, waar nog een klein stuk van over is en die in Groningen bekend staat als de tuin van Hommes, een latere eigenaar, heeft Lambertus in 1852 aangelegd.

Herstel

Piet Nieuwland wees me op een fout in mijn eerste stukje, ik laat Lambertus Vlaskamp in 1954 sterven, maar dan was hij 147 jaar oud geworden, dat moet natuurlijk zijn 1854. Deze Lambertus was de kleinzoon van Lambartus, die uit Varsseveld vertrok.

Lambertus, geboren in 1807, had een boomkwekerij in Rinsumageest bij Dokkum en hij was aanlegger van tuinen. Hij werkte samen met tuinontwerper Lucas Roodbaard. Toen Roodbaard ouder werd, nam Lambertus het ontwerpen van tuinen van hem over. Roodbaard maakte de eerste tekeningen voor het park bij Fogelsanghstate in Veenklooster, Lambertus de latere.
Helaas raakte Lambertus aan lager wal, hij werd failliet verklaard. Het gezin verhuisde naar Helpman in Groningen. Toen Lucas Roodbaard in 1851 overleed, verschenen de volgende advertenties in de Noordelijke kranten.

Door het overlijden van den Heer Roodbaard , neemt L. Vlaskamp, Architect, thans woonachtig in Helpman , bij Groningen, de vrijheid zich te recommanderen tot het AANLEGGEN van BUITENPLAATSEN en TUINEN, alsmede tot het maken van PLANNEN of TEEKENINGEN. Kan bewijzen van bekwaamheid leveren en belooft een goede bediening.

De connecties met Roodbaard waren kennelijk goed gebleven toen het slechter ging met Lambertus, gezien de volgende advertentie:

KRUIWAGENS
Dezelfde, zal tevens verkoopen: ongeveer 50 KRUIWAGENS (pijpegaaltjes) met ijperen en eschen armen soo mede swaar beslag, behoord hebbende aan nu wijlen den heer L.P. Roodbaard.

Het mocht allemaal niet baten, het ging steeds slechter met Lambertus. De familie verhuisde naar het Kattendiep en in 1854 ging het helemaal mis, hij kwam als landloper in Veenhuizen terecht en is daar al na drie maanden op 47 jarige leeftijd overleden.
Tijdens een cholera-epidemie stierven dat jaar 444 mensen in Veenhuizen. Zijn vrouw Antje was vlak voor de opname van Lambertus in Veenhuizen verhuisd naar Hurdegaryp. Ze bleef achter met acht kinderen. De oudste zoon Gerrit (1834-1906) was twintig toen zijn vader stierf . Gerrit werkte vermoedelijk al bij zijn vader, want hij hij pakte de draad op en werd ook aanlegger van tuinen.