Folkert Kuipers (1843-1904) gaf Gabe Westra (neef van Gerrit Vlaskamp) de opdracht een tuin te ontwerpen bij de huisjes die hij voor behoeftige Akkrumers had laten bouwen. Kuipers was rijk geworden in Amerika, hij noemde zich Frank Cooper, en wilde wat doen voor zijn geboortedorp. Het werd een fraai bouwwerk, ontworpen door de gemeentearchitect Folkert Hoekstra. Het archief van Coopersburg is goed bewaard gebleven. Zo worden er vele plantlijsten bewaard van vaste planten en eenjarigen. Uit de boeken van Bosgra waren de bomen en struiken wel bekend, deze lijsten geven een mooie aanvulling. In het archief ligt ook een briefkaart van Westra, hij kan de inwijding wel bijwonen, maar het diner niet, ‘wegens ernstige ziekteomstandigheden’.

De Amerikaanse familie van Folkert Kuipers is naar Akkrum gekomen om te zien, wat Frank Cooper heeft laten bouwen. Voor het gebouw is het fraaie gezelschap gefotografeerd en hun portret hangt nu in de regentenkamer.

Een paar dagen gelden was ik in Akkrum, het was mooi weer, een goede gelegenheid om foto’s te maken van Coopersburg, ontworpen door Gabe Westra, de opvolger van Gerrit Vlaskamp. Gabes moeder was Jitske Vlaskamp, een zuster van Gerrit.

Hij kreeg de opdracht van Folkert Harmens Kuipers, die geboren is in Akkrum. Kuipers is geëmigreerd naar Amerika en daar schatrijk geworden, hij noemt zich Frank Cooper. Een van de hoogtepunten in zijn carrière is een enorme wereldbazaar, die hij in New York met een compagnon laat bouwen.

Folkert mag schatrijk geworden zijn, hij trekt zich het lot van andermans ellende nog wel aan. Als hij bij zijn bejaarde vader in Akkrum logeert, ziet hij een oude blinde vrouw lopen, die geen enkele steun ontvangt. In het boekje ‘A krom, slordig reuzenwerk?’ van Willem Winters lees ik dat Kuipers toen zei: ‘Det kin sa net, det scil oars, sokke earme minsken moatte holpen wurde’. ‘Dat kan zo niet, dat moet anders, zulke arme mensen moeten worden geholpen’. Kuipers houdt woord, in 1900 legt zijn vader de eerste steen voor Coopersburg, een wooncomplex voor arme, oude mensen en Gabe mag de tuin aanleggen. Het is nog een prachtig monument, dat goed onderhouden wordt.De tekening van de tuin is niet bewaard gebleven, maar hij staat wel op een koektrommeltje.