Auteursarchief: Gerrit Vlaskamp

François HaverSchmidt

Lambertus en Gerrit Vlaskamp hebben allebei gewerkt aan de tuin van de pastorie in Damwoude. Lambertus in 1844, Gerrit in 1881. De tuin is nog ouder, want in 1872 schreef François Haverschmidt al vol liefde over deze tuin in FAMILIE EN KENNISSEN. Hij was de kleinzoon van dominee François Bekius en hij ging omstreeks 1840 geregeld logeren in Dantumawoude, zoals het dorp toen nog heette:

‘Adam en Eva hebben in geen weelderiger lustoord hun onschuld genoten- en verloren, dan waarin ik de augustusmaanden van mijn vierde tot mijn achtste jaar doorbracht.
Vlak voor het huis, temidden van een uitgestrekt plein, met kiezelzand bestrooid, stond een reusachtige linde. Rondom haar dikke stam had men een bank gemaakt en daar zie ik mijn grootvader en grootmoeder nog zitten, des avonds bij de thee. Wat was het daar stil, vergeleken bij het gewoel in de stad, en wat was de zoele lucht vol geuren van de reseda en de kamperfoelie’

De tekening is van J.Hoyng van Papendrecht. Thérèse Schwarze maakte het portret van François HaverSchmidt.

Een rode beuk

Een zwarte, een bruine, een rode of in Duitsland een bloedbeuk, de prachtige beuken met hun rode/bruine bladeren hebben verschillende namen. Op vrijwel alle plantlijsten van Gerrit Vlaskamp staan één of meer beuken, hij noemt ze meestal zwarte beuken.
Ze spreken ook tot de verbeelding: mij is verteld, dat een rode beuk een teken van status was. Toen ik een lezing gaf voor een groep boerinnen, vertelde één van de dames dat boeren die tot 40 ha land hadden 1 rode beuk op het erf mochten planten, hadden ze meer land dan hadden ze recht op 2 beuken. Ik ben heel benieuwd of het een regionaal verhaal is, of dat de beuk als statussymbool in heel Nederland voor komt. Gaarne uw reacties!
Deze beuk staat in Selmien, een buurtschap vlak bij Drachten waar nog diverse Vlaskampsporen te vinden zijn.

Een zonderlinge Zee-Plant

Gerrit Vlaskamp schreef op zijn Facebookpagina over De zonderlinge Zee-Plant die David Meese, voorganger van Arent Vlaskamp als hortulanus in Franeker, beschreven heeft.

Het is een leuk verhaal, heel uitgebreid, dus ik kan maar een fragment laten zien, maar het boekje ligt bij Tresoar, dus bent u nieuwsgierig, spoed u derwaarts. De titel is: Het XIX Classe van de Genera- Plantarum van Linnaeus, Syngenesia genaamt, opgeheldert en vermeerdert. Aanvraagnummer 834 Ntk.

Onderstaande is de Zonderlinge Zee-Plant, Meese maakte zelf de Kopergravure.

Een bericht uit het verleden

Soms bereikt me ineens een bericht uit een ver verleden. In Dokkum is een actieve groep speurders (sneupers) elke dinsdag in het archief om het verleden te ontsluiten.
Piet de Haan is bezig met het archief van de Doopsgezinde gemeente. De gemeente had kerken in Holwerd, Blija en in de Visbuurt bij Ternaard. Daarbij hadden ze nog een pastorie en een aantal
te verhuren woningen. De rekeningen in de boeken van de diaconie omvatten het hele gebied.
De Haan stuurde me bijgaande afbeelding van index nr 224 blz 49 van de Doopsgezinde
diakonie Holwerd / Blija / Visbuurt. Hij schreef me: ‘Waar deze heg geplant is kan ik niet vaststellen. In de voorafgaande en erop volgende rekeningen is niets dat op bouw, verbouw van een gebouw of
de aanleg van een tuin wijst’. Hij moet nog 30 jaar aan rekeningen onderzoeken, dus wie weet wat er nog boven water komt.
De tekst luidt:”Betaalt aan Lamert Flaskamp voor een haag en agt paalen bij gemelde haag bruijkt.” Deze Lamert Flaskamp is Lambertus Vlaskamp die uit Breedenbroek in de Achterhoek met zijn broer Arent omstreeks 1770 via het Westland naar Friesland kwam.

Magazijn van tuinsieraden

De aanleggers van tuinen in de 19de eeuw maakten veel gebruik van het ‘Magazijn van Tuinsieraden’ van Gijsbert van Laar (1767-1829). Van 1803 tot zijn dood werkte hij als tuinarchitect en al in 1802 verscheen het eerste katern van het Magazijn van tuinsieraden of een verzameling van modellen van aanleg en sieraad, voor groote en kleine lusthoven, voornamelijk van dezulke die met weinig kosten te maken zijn.
Er staat van alles in, banken, priëlen, plattegronden van tuinen, speeltoestellen enz. enz.
In Tresoar bevinden zich twee series, een plezier om naar te kijken.
Gerrit Vlaskamp heeft zonder twijfel gebruikt gemaakt van de ‘Tuinsieraden’ want de prieeltjes op foto’s en tekeningen die we van hem kennen zijn allemaal gebaseerd op onderstaande tekening. De zuiltjes hadden kennelijk zijn voorkeur. Zie ook de speciale uitgave over Van Laar van Cascade, Bulletin voor tuinhistorie, 12de Jaargang (2003) geschreven door Martin van den Broeke en Wim Meulenkamp.