Auteursarchief: Gerrit Vlaskamp

IMG_1804

Oostermeer

Op 29 juni stond een artikel in het Friesch Dagblad over de tuinen op het ‘Heechsân’ in Oostermeer ( Eastermar). Hierin werd gesuggereerd dat de tuinen bij de kerk en de pastorie van Willem Spaander (1910-1988) zouden zijn. Om het verhaal te ontkrachten heb ik vanochtend alle plantlijsten nog eens gefotografeerd van de bestellingen voor de kerk en de pastorie.
Die voor de kerk stammen uit 1871 en 1872, die voor de pastorie,  gebouwd in 1875, uit 1876 en 1877. Hierbij de bestelling uit 1871.

0522_402_5 (1)

De Marees van Swinderen

Op Facebook heb ik beloofd een tekening op mijn blog te plaatsen, die Lambertus Vlaskamp omstreeks 1852 gemaakt heeft voor de familie de Marees van Swinderen. De ondertekening is inderdaad L.Vlaskamp, maar ik denk dat Gerrit hem gemaakt heeft.

Het ging toen al slecht met Lambertus, ( hij stierf in 1854 in Veenhuizen), een handtekening onder een rekening van baron van Heemstra van Fogelsanghstate is al behoorlijk bibberig.

Daarom denk ik dat Gerrit de tekening maakte en zijn vaders naam er onder plaatste.Je kunt het ook wel zien: hij heeft ontzettend zijn best gedaan, er staan veel details op en het is nog een beetje naïef. Gerrit was toen 18 jaar. De tekening ligt in het Groninger archief.

selmien_2

Selmien

Zonder geluk vaart niemand wel.

Tijdens de onthulling van het naambord van de Gerrit Vlaskampstege in Stiens, maakte ik kennis met de heer P.K.( Pieter Klaas) van Boven uit Den Haag, een familielid van de familie Iest, die de dokterstuin in Stiens heeft aangelegd. De Iesten hadden ook familie in Selmien bij Drachten, ook Kalsbeek en Taekema waren familie, ze lieten bij hun huizen en boerderijen allemaal een Vlaskamptuin aanleggen. Meneer Van Boven is in het bezit van het familiealbum en hij schonk me vrijdag deze fraaie foto van de prieel op de heuvel in de tuin die zijn overgrootvader Klaas Kalsbeek Iest in 1863 heeft aanleggen bij zijn Zwitserse huis. De man op de foto is zijn grootvader.
Het was een bijzonder huis: de overgrootvader van meneer Van Boven was welgesteld, hij heeft veel gereisd. Hij zag in Oostenrijk en Zwitserland de fraaie chalets en liet zo’n chalet bouwen in Selmien. Het is helaas afgebrand.

Het bijzondere is dat Jonkheer Pieter Benjamin Vegelin van Claerbergen in hetzelfde jaar in Joure een vrijwel identiek huis heeft laten bouwen: Ter Huivra.

selmien 2 en 3-1

Dit is het chalet, een foto uit ‘Fan Fryske Groun’.

Seerp Galemawei Mantgum-nu

Mantgum

Van tuinontwerper Nico Kloppenborg uit Mantgum kreeg ik deze afbeelding van twee Vlaskamptuinen aan het eind van de Seerp Galemawei in zijn woonplaats. De tuin linksvoor op de zwart-witfoto, waar maar een klein stukje van te zien is, werd aangelegd in 1881 voor de toenmalige burgemeester Velstra (op de foto in kleur de huidige situatie), daar tegenover ligt de tuin, die in 1878 is aangelegd voor A. Palsma. De gracht van het huis van Palsma is gedempt en de weg is verlegd, zodat de situatie vrijwel onherkenbaar is. De tuin van het voormalige burgemeestershuis ademt nog de sfeer van de negentiende eeuw en wordt voorbeeldig onderhouden, de andere tuin is kortgeleden fraai gerestaureerd door Kloppenborg.

Seerp Galemawei Mantgum

Leeuwarder courant 07-08-1888

Een bericht uit 1888

Jan Holwerda, van bureau Groen Verleden, heeft uit de noordelijke kranten allerlei artikelen en advertenties van de Vlaskampen opgediept. Je moet er toch echt verstand van hebben, want via de digitale kranten heb ik dat ook geprobeerd, maar ik heb maar een fractie gevonden van wat Jan boven water heeft gekregen.

Zo vond hij ook een artikel van ene Pruis over de boomkwekerij van Bosgra met een verwijzing naar Gerrit Vlaskamp, die kennelijk de tuin van Bosgra heeft aangelegd. Dit stond niet in de grootboeken van Bosgra, want ze hoefden zich zelf geen rekening te sturen voor geleverde bomen en heesters. Zo duikt er zo nu en dan toch weer een tuin op.
Intussen wordt er gewerkt aan de promotie van mijn boek: Het prieel op de heuvel, zes generaties Vlaskamp, het verhaal van een tuindersfamilie. Het is zoals Obe Postma in een gedicht schreef: Zo’n gedicht wil naar de mensen toe, zo is het ook met een boek: Zo’n boek wil naar de mensen toe, daar is het voor geschreven. Gelukkig krijg ik goede reacties, want het is natuurlijk heel spannend, hoe zo’n persoonlijk boek ontvangen wordt.